ارمغان مورخ اہل حدیث مولانا محمد اسحاق بھٹی

(5۔ پنجابی)

سُچے موتی، مولانا محمداسحاق بھٹی رحمہ اللہ

لکھاری: جناب ڈاکٹر مسعود ثاقب زیروی، ملتان

موت دا اک وقت اللہ رب العزت نے مقرر کیتا ہویا اے۔ کوئی شخص جنی وی کوشش کیوں نہ کر لَوے، او موت توں بچ سگدا نئیں ۔ انبیا علیہم السلام توں لے کیتے عام آدمی تک کسے نوں وی موت توں مفر نئیں ، اینا ضرور فرق اے کہ کسے نے پہلے جانا تے کسے نے بعد وچ، لیکن مومن مسلمان دی موت راحت تے ابدی آرام واسطے ہوندی اے، تے مومن اونوں خوشی دے نال قبول کر لیندا ے، تے کافر ایس موت نوں بڑی وڈّی تے بھاری تکلیف محسوس کردا اے، اکثر ویکھیا اے کہ جس ویلے مومن فوت ہوندا اے تے اوناں دا چہرہ ہشاش بشاش ہوندا اے تے ایسے لوگ ملک الموت دا خوشی دے نال استقبال کر دے نیں تے اللہ تعالیٰ وی بڑا مسبب الاسباب اے تے جیڑے بندے کولوں کوئی کم لینا چاہندا اے اونوں اپنے فضل تے کرم نال نواز دیندا اے۔ انج جئی اک شخصیت مولانا محمد اسحاق بھٹی رحمہ اللہ دی سی۔

اک عظیم دینی شخصیت، دین تے ملّت وچ او ناں تے کمال کم کر کیتے اپنا لوہا منوایا اوناں نے دعوتِ حق، فکر اسلامی واسطے دن رات کم کر کے ایہہ ثابت کر دتا اے، کہ جے انسان خلوصِ نیت نال کوئی وی بیڑہ چک لَوے، تے اللہ تعالیٰ وی اوہدی مدد کردے نے۔ ایہہ موصوف وی اپنے اندر غیر معمولی فکر تے احساس دا مالک سی، تے ایسے واسطے اک فعال شخصیت ثابت ہویا۔ اللہ دے نیک بندیاں دا تذکرہ کرن دے نال وی اللہ تعالیٰ خوش ہوندے نے تے مولانا محمد اسحاق بھٹی رحمہ اللہ نوں جنے وی ویکھیا اوہدا مشاہدہ تے ایڈی وڈّی علمی شخصیت بحر بیکراں سمندر دے مترادف ہون دے باوجود سادگی انکساری تے تقویٰ دی اعلیٰ مثال اے تے اوناں دی شخصیت دے اتے بہت زیادہ دانشوراں نے قلم چلایا اے۔

جدوں راقم نوں وی حمید اللہ خان عزیز(ایڈیٹر: ماہنامہ مجلہ ’’تفہیم الاسلام‘‘ )نے حکم دتا، تسی وی موصوف دے بارے کچھ لکھو۔ جدوں تعمیل کرن دی کوشش کیتی تے اِنج لگیا، ایڈیاں جاندار تحریراں دے سامنے تے سورج نوں چراغ وکھاون دے مترادف اے۔ بڑی سوچ وچار کیتی، اک دن راقم چوک بی سی جی توں گھر ول آریہا سی تے رستے وچہ مولانا محمد یٰسین شاد نال ملاقات ہوئی، تے اونہاں نے وی ایہو ای گل کیتی کہ چھیتی نال تسی وی لکھ کے بھیجو۔ میں پُچھیا